داشتم نیگاش میکردم اشک می ریخت وضجه می زد وبا مداح بلند بلند

 میگفت:یا لیتنا کنا معکم یاحسین....

شوری گرفته بود که غبطه خوردم به احوالات رقیقش....

تعریف می کرد که روز عرفه ای همین امسال کربلا بوده

وغوغایی حاج سعید راه انداخته بوده

 که کلی دلم به حال بی لیاقتی خودم سوخت...

 سر دعای عرفه نمیدونم بعد دعارو میگفت یا فرداشو

 که توی نجف آشوب میشه

 بمب گذاشته بودن انگار وچندین نفرم شهید شدن و صدای آمبولانس

وهمهمه ای مردم وسروصدا آنچنان رعب ووحشت ایجاد کرده بوده

که همه از ترس می ریزن توی حرم

میگفت هم همسرمو گم کردم وهم پدر ومادرمو از ترس گریه میکردم

 ومیگفتم خدایا چه غلطی کردم اومدم کربلا!!!!!من نمیخام کشته بشم!!

از یکطرف در بهت اکبر خودم غرق شده بودم واز طرفی خنده ام گرفته بود

بهش گفتم ببینم پس اینهمه یا لیتنا کنا معکی که الان میگفتی چی بود جریانش؟

گفت بابا بخیال حالا من یه چیزی گفتم امام حسین چرا جدی گرفت؟!!!!!!

لاالااله الله.........

خدایا یعنی واقعن ما اینجوری اگر کربلا بودیم حسین رو یاری میکردیم؟

نوشته شده توسط : م

نظرات دیگران [ نظر]